Keek op de week

Floep. En de week is alweer voorbij. Hebben jullie dat nou ook? 

Dan wil ik nog een blog schrijven over wereldverbeteraar Maarten van I want to make the world a better place (stemmen!). En wil ik alle wasnoottestverslagen nog samenvoegen tot een eindverslag. En me voorbereiden op de Verdubbeldame. En een blog schrijven over het ecodorp waar ik ga wonen. En het stof van mijn trekzak blazen. En verwaarloosde vriendinnen bellen. En de huiskrant in elkaar zetten. En nog een boel van die dingen. Tegenwoordig heb ik daar namelijk alle tijd voor. Dacht ik. 

Maar ineens….

• … stond ik deze week de muren van mijn huiskamer in vrolijke kleuren te schilderen. Groen, turquoise en een per ongeluk iets te uitbundig roze. Ik was het al maanden van plan, en ineens had ik de geest. Komt vast door mijn Hundertwasser-schildercursus (niet dat we in die tekenpraktijk doorgaans de muren onder handen nemen, maar werken met veel kleur doen we wel). Foto's volgen vast nog, het is nu te donker.
•  … had en heb ik de zorg voor een katje wiens madam in de Spaanse zon ligt. Een katje dat naast voer ook graag wat aandacht wil, dus twee keer per dag strijk ik daar even neer, een stuk of dertig deuren verderop. Het katje is een aanwaaiertje. Uit alle namen, woorden en klanken die het nieuwe baasje testte om haar naam te achterhalen, reageerde ze op 'pinda'. Dat was een beetje een rare naam voor een kat, vond gelukkig ook het nieuwe baasje. Dus het werd 'Pien'.   
• … had ik leuke mailwisselingen met een paar collegabloggers.
• … kwamen vandaag de schoonouders eten, en bleek deze tofu tandoori met banaan een subliem recept.

En:

•   … viel er een collega uit, en heb ik er vier weken lang een klein baantje bij. Op een woonlocatie voor volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel word ik geacht een zinvol dagprogramma te bieden aan drie mensen. Mensen die niet in staat zijn om naar een activiteitencentrum te komen, omdat ze te sterk reageren op zintuiglijke prikkels of omdat ze er te weinig energie voor hebben. Afgelopen vrijdag was ik er voor het eerst. ’s Ochtends werkten we aan het 'levensboek' waar mijn collega al een start mee had gemaakt. Ik improviseerde enkele vragen over het speelgoed waar ze vroeger mee speelden, de spelletjes die ze deden en het kattenkwaad dat ze hadden uitgehaald. Vervolgens deed mijn uiterste best hun antwoorden te verstaan en te noteren. Zo kunnen we de cliënten over een paar maanden ieder een levensboek overhandigen met verhalen en anekdotes uit hun eigen leven. Op een elektrisch kookpitje bereidde een van de clienten roerei. Na de lunch, lekker op z'n elfendertigst, kwamen de schilderspullen op tafel. Alles zat onder de blauwe verf, en tweemaal plonsde er een kwast in een glas yokidrink, maar dat deed weinig af van het schilderplezier. Ook ik vond het een bijzondere ervaring, zo'n klein en rustig groepje in plaats van het drukbezochte activiteitencentrum waar ik de andere dagen werk.

Morgen de start van een nieuwe week. Nieuwe ronden, nieuwe kansen, en ach ja... vast weer een boel nieuwe onvoorziene dingen.

En over nieuwe kansen gesproken, er valt hier een mooi plantaardig kookboek te winnen.