woensdag 27 maart 2013

Meneer Selene

Zijn naam doet het niet vermoeden, maar Selene is een stoere kater. Daar kwam men achter toen hij wijdbeens (wijdpoots?) op de operatietafel van de dierenarts lag. De geplande sterilisatie werd overhaast omgezet in een castratie.

Selene woont in Baarn, maar kwam een maand bij mij logeren omdat zijn menselijke huisgenoot op vakantie ging naar Thailand. Brokjes, blikvoer, een kattenbak, een speeltje en twee plastic hoezen werden meegeleverd; de hoezen omdat meneer bij een vorige logeerpartij mijn bank richting grofvuil gepist had.

Etenstijd was het favoriete moment van de dag. Als een klein stofzuigertje slurpte Selene zijn etensbak met brokjes leeg. Om deze vervolgens weer uit te kotsen als een ware boulimialijer. De brokjeskots at hij daarna met smaak weer op. En dan begon al snel het jengelen om meer.

Dat moest anders. Ik introduceerde twee methodes waardoor hij niet meer zo gulzig kon eten en hij als binnenkat wat beweging en afleiding had.

Methode 1

Op elkaar geplakte closetrolletjes, gevuld met brokjes.

Al snel had hij het principe door, al duurde het nog wel even
voor hij ook de brokjes op de tweede verdieping wist te vinden.

Methode 2
Oud drinkflesje met gaten, gevuld met brokjes.

Ook dit principe had meneer snel onder de knie...

... en hij rolde het flesje met zijn kop de kamer door.

En daarna weer...

Uitbuiken.

Zich op elke foto wringen die ik voor mijn andere blog wilde maken.

De houdbaarheid van boodschappen controleren

Eindeloos op schoot hangen en geaaid worden.

En als de schoot bezet is door een laptop, dan volstaat een rug ook prima.

Shit, betrapt! Weggejaagd worden van lekkere ligplekjes.

Gebiologeerd toekijken als ik een legging repareer (overduidelijk dat het eigen baasje dat nooit doet).

Een pootje proberen mee te helpen.

En opgeschrikt worden door een dubbelganger.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...