dinsdag 31 januari 2012

Craft it forward: doe je mee?


Ik doe mee aan de actie Pay it Forward 2012 van blogger Floortje Fleur.

Ik beloof om iets handgemaakt te geven of te versturen aan de eerste vijf mensen die hieronder reageren. Jij misschien? Dan verspreid jij deze oproep onder je eigen blogvolgers, vrienden en/of familie, en maak je iets voor de eerste vijf mensen die op jou reageren.

Wat maak je? Dit kan van alles zijn, en je bepaalt zelf wat, zolang het maar handgemaakt is: een taart, een knip-en-plak-ansichtkaart, een tekening, een brei-, haak- of naaiwerkje, een gedichtje... laat je creativiteit maar gaan. De enige voorwaarden zijn dat het met de hand gemaakt moet zijn en verstuurd dient te worden voor eind 2012.

En wat maak ik? Ik weet het zelf nog niet, maar als je het echt wilt weten... meld je dan aan en dan vind je het in de loop van 2012 in je brievenbus!

(logo gejat via google, maker onbekend)

zondag 29 januari 2012

Besparen op vaste lasten: Internet en telefoon

Vorig jaar februari verloor ik mijn baan. Natuurlijk ging ik naarstig op zoek naar een nieuwe bron van inkomsten. Maar tegelijkertijd ben ik gaan uitvogelen hoe ik mijn vaste lasten kon terugschroeven. Inmiddels heb ik nieuwe tweedaagse baan met een vast inkomen van 700 euro per maand. Overige inkomsten zijn niet structureel. En weet je wat? Ik vind dat voorlopig helemaal prima.

Ik volg een aantal blogs op het gebied van consuminderen en besparen. Sommige van mijn eigen bloglezers zijn ook in die hoek te scharen. Veel bloggers bieden een openhartig en schaamteloos inkijkje in hun financiën. Van hele grote cijfers (torenhoge bankschulden en hypotheken) tot heel kleine cijfertjes (boodschappen-bonnetjes). Dat gaat mij een beetje te ver, maar ik wil jullie best laten gluren op sommige pagina's van mijn bankboekje.

In een paar afzonderlijke blogs zal ik vertellen hoe ik mijn vaste lasten succesvol heb teruggedrongen. Vandaag de beurt aan telefoon en internet.



Internet

In november vorig jaar kreeg ik een nieuwe buurvrouw. Op mijn voorstel om internet te delen ging zij ging enthousiast in. Ik moest even investeren in een tweedehands draadloze router (rond de €30 via Marktplaats), maar nu betaal ik elke maand €10,44 in plaats van €20,44. Besparing: €10 per maand, oftewel €120 per jaar. [Update: later zijn er nog meer buren gaan meedelen en werd het bedrag nog lager]

Waar ik ook ben, mijn laptop geeft een waslijst van draadloze netwerkverbindingen weer. Waarom sluit iedereen een privé-abonnement af, als er al zoveel netwerken in de lucht zijn? Er valt vast meer te delen en aldus te besparen.


Vaste telefoon


Bij mijn Telfort-internetpakket hoorde ook een telefoonabonnement. Dat abonnement heb ik opgezegd. Het nummer heb ik laten porteren naar Budgetphone. Nu betaal ik €10 per jaar in plaats van €10 per maand. Een besparing van €110 euro op jaarbasis. De lijn is wat slechter, maar dat neem ik op de koop toe (of moet ik zeggen: op de besparing toe?). Ik bel bijna nooit, maar het is toch wel fijn om een vaste lijn te hebben. [Update: nadat ik een nieuwe modem kreeg is de lijn werkelijk perfect, dus het lag aan de modem en niet aan Budgetphone]

Beltegoed koop ik niet bij Budgetphone, maar bij Voipbuster. Ik bel niet via het Voipbusterprogrammaatje dat je kan downloaden, maar gewoon met mijn vaste telefoon. Je moet dan wel eerst wat modeminstellingen veranderen. De eerste 120 dagen na het inkopen van €10 beltegoed (excl. btw) bel ik gratis. Daarna betaal ik €0,023 per minuut naar vaste lijnen binnen Nederland, en nog veel minder als ik naar het buitenland bel. Met €10 tegoed doe ik zo wel driekwart jaar.

Op mijn computer heb ik ook het programmaatje 3CXPhone geïnstalleerd en dat gekoppeld aan mijn vaste nummer. Eigenlijk gebruik ik het nooit, maar in principe ben ik nu overal ter wereld op mijn 010-nummer bereikbaar. Mijn laptop rinkelt als er op mijn Rotterdamse nummer wordt gebeld.


Mobiele telefoon


Onlangs ben ik overgestapt van een sim-only abonnement bij T-Mobile voor 7,50 naar een soortgelijk abonnement bij Holland Nieuwe van 4,50. Een bescheiden maandelijkse besparing van €3. Het overstappen kostte €10, maar dat heb ik er in 3,5 maanden uit. Nu pleit ik er niet voor dat jullie allemaal dat abonnement nemen, want dat is vooral afgestemd op mijn bel- en sms-profiel. Rondneuzen naar abonnementen die gunstiger zijn dan je huidige is wel een tip. Helaas is het lastig om door de bomen het bos te zien en addertjes onder het gras meteen te ontdekken.

En mijn mobiele telefoon? In januari moest ik afstand doen van mijn blauwe Postbanktelefoon uit 2001 die nu toch echt de geest gegeven had. Nu gebruik ik een geërfde tweedehands Nokia. Voor mij geen internet, ping, tomtom en magnetron-functies. Bellen en sms-en, dat is genoeg. En €4,50 per maand, daar red ik het prima mee.

Groene vingers


Minstens een jaar was het een zielig potje groene staken. Toen ik de hoop al had opgegeven verschenen er knoppen in. En toen, op een zekere zondag eind januari, was mijn orchidee opeens een explosie van bloemen!

zaterdag 28 januari 2012

Chocola en voetbal

Zo loop je met je lief naar de brievenbus om een reep chocola te posten voor iemand met een verbroken relatie (actie 1)...



... en kom je langs een watertje waar wat voetballen in drijven...


...en zo is actie 2 geboren!



(Dat plastic in het water bewaren we voor een volgende keer)


Buurtkinderen, voetballen maar!

donderdag 26 januari 2012

Namaak-Bramenjam


Bramenjam. Mijmeraar. Kanarie. Naaikamer. Kamerraam. Maniak. Kanjer. Rainmaker. Merknaam. Ikea. Namaak. Bierkraan. Ranja. Kaaiman. Aaibaar. Membraan.

Amerikaan. Arabier. Ankara. Kenia. Birma. Iran.

Allemaal woorden die verstopt zitten in mijn naam. Wat zijn de leukste woorden die jij van de letters van jouw naam kunt maken?

Kom je er zelf niet uit, laat dan dit programma voor je puzzelen. Stel de taal in op Nederlands en klik bij 'Show candidate word list only' op 'Yes'. En deel hieronder je leukste vindingen...

En de jam op de foto? Door mijn tante zelfgemaakt, dus niks namaak aan.

Bolle verrassingen


Tweedehands boeken verkoop ik via Bol. De extraatjes die ik via Bol en Marktplaats verdien zet ik op een spaarrekening speciaal voor leuke dingen (zoals het afgelopen jaar: een fotocamera, een laptoptafel en een kaartje voor Miss Saigon).

Zodra iemand via de site een boek bestelt krijg ik van Bol een email en een factuur om uit te printen. Het boek en de factuur dien ik dan heel degelijk en zakelijk te versturen. Saaaaai!

Het is vast niet volgens de Bol-regels, maar sinds deze maand krijgen kopers van mij een kleine verrassing. Rond de jaarwisseling (waarin er veel vraag bleek te zijn naar boeken over lijnen en het behalen van doelen) werd elk boek van een zelfgemaakte nieuwjaarskaart vergezeld. Later in de maand kreeg de koper van een studieboek er een gratis dun boekje over een gerelateerd onderwerp bij. En het boek op de foto, over de begeleiding van verstandelijk gehandicapten, luisterde ik op met een door gehandicapten getekend kaartje.

Vorig jaar las ik al in mijn verkopersevaluatie: 'Boekje zag er als nieuw uit, bijna leuker dan het boekje zelf, was de verpakking, met prachtige plaatjes beplakt Een echt kadootje Dank jewel' en 'Zeer snel verzonden, boek in prima staat en leuk en persoonlijk verpakt, klasse!'. Ik gebruikte toen altijd tweedehands verpakkingsmateriaal wat ik soms een beetje opfleurde. Vandaag meldde mijn verkopersevaluatie: ‘pluspunt: aardige notitie erbij en nog een aanvullend boekje heeft mw erbij gevoegd! heel veel dank hiervoor, echt super aardig! Nou, dan durf ik nog wel even door te gaan met mijn bolle/dolle actie.

maandag 23 januari 2012

Update: De Duimdienst

De Duimdienst in actie voor L. en E.

Ruim een week geleden informeerde ik je over de oprichting van de Duimdienst, een team van duimers dat geheel koste- & belangeloos in de bres springt voor mensen die een beetje geluk nodig hebben.

Inmiddels bestaat het team uit acht duimen, gelijkelijk verdeeld over vier enthousiaste duimers. Versterking is nog steeds welkom. Hoe meer mensen er meeduimen, hoe krachtiger het effect. Oftewel: hoe meer duimen, hoe meer vreugd.

Er is de afgelopen dagen voor twee mensen geduimd. E. was ziek, zwak en misselijk maar wilde toch 's avonds graag naar een familie-etentje. De Duimdienst duimde dat ze er snel bovenop zou komen. L. moest het hele weekend doorhalen om een deadline te halen. Dankzij de steun van de Duimdienst heeft zij haar taak weten te volbrengen.

Al duimendraaiend wacht de Duimdienst nu op nieuwe duimverzoeken. Dus: moet je een proefwerk of examen maken? Wacht je op de uitslag van een doktersonderzoek? Moet je een rij-examen afleggen? Heb je een sollicitatiegesprek, of heb je net een sollicitatiebrief de deur uit gedaan en hoop je uitgenodigd te worden? Heb je moeite je dieet vol te houden? Wil je die wedstrijd winnen, of dat gevecht tegen die deadline? Zit je even niet lekker in je vel en heb je even een opstekertje nodig? Of ken jij iemand die wel wat geluk kan gebruiken? Laat hieronder (of in een email naar duimdienst-at-gmail.com) weten op welke dag en en op welk tijdstip je de steun van de Duimdienst kunt gebruiken. Je mag vermelden waarvoor de steun nodig is, maar dat is geen vereiste. Het Duimdienstteam gaat vervolgens hard voor jou duimen. Als je wilt kan je achteraf laten weten of het duimen resultaat heeft gehad.

Uit de duim gezogen? Waarom duimen echt werkt, kan je hier lezen.

zondag 22 januari 2012

Cпасибо to my Russian fans


Today, I want to give a special thanks to my loyal Russian followers. Through some mysterious-sounding referral site that keeps on appearing in my web statistics, you visit my blog at least ten times a day. I am pleased to learn that you take such an interest in good deeds, and I hope I'll be able to inspire you by my actions and writings. It's not too late yet to join the 'Year of Good Things'-initiative. I invite you to spread the word -and good deeds- throughout Russia.

zaterdag 21 januari 2012

Ik kan er geen bal van

Mijn goede daad van vandaag: werkelijk iedereen van me laten winnen met bowlen.



Helaas niet met opzet.

Met een muisklik de wereld verbeteren


De wereld verbeteren was nog nooit zo simpel. De website 'Ik kom in actie' levert de mogelijkheden op een presenteerblaadje aan. Na registratie kan je kiezen hoeveel tijd je aan een actie wilt besteden en er verschijnt direct een imposant overzicht van ‘kleine moeite, groot plezier’-acties. Veel ervan zijn al in 2 tot 5 minuten gepiept. Door deel te nemen scoor je punten en ding je mee naar de eretitel ‘Actievoerder van de maand’. De acties variëren van een petitie ondertekenen en je oude munten en postzegels doneren voor het goede doel, tot het helpen opruimen van zwerfafval en meeschrijven met Loesje.

Alhoewel ik al lang van het bestaan van de site wist en hem ook aan anderen heb aanbevolen, heb ik me zelf pas gisteravond aangemeld. Met het brein achter de site volgde ik twee jaar geleden het Traineeship voor Wereldverbeteraars. Dat heeft zo z'n sporen achtergelaten op ons, zullen we maar zeggen.

Ik sloot de dag af met drie luie-stoel-2-minuten acties. Ik tekende tegen het gebruik van wilde dieren in het circus, meldde me aan voor een schrijfdienst tegen dierproeven en hielp met een muisklik mee om CO2 te verminderen.

donderdag 19 januari 2012

Die bol moet vol!


Ik ben vergroeid met mijn rugzak. Een bevallig damestasje aan de arm mag dan wel wat vrouwelijker staan dan zo’n grote paarse pukkel op de rug, maar mijn voordeel is dat ik in winkels de aangeboden plastic draagtassen steevast kan weigeren.

Gezien de statistieken lijk ik een uitzondering te zijn. Meer dan 1,5 miljard plastic tasjes gaan er jaarlijks in Nederland over de toonbank. Bij de drogist, de bakker, de groenteman, de boekhandel, de kledingwinkel: overal krijg je bij aankoop van een product standaard een tasje mee. Ruim een miljard van die tasjes worden gratis weggegeven. Een half miljard worden er in supermarkten verkocht. Meestal belanden ze na eenmalig gebruik in de prullenbak of het keukenkastje. Bij de volgende aankoop nemen we dan zonder aarzelen weer een nieuw tasje aan.

Voor de gemaksmens of impulsieve koper zonder boodschappentas biedt een zogenaamde ‘tassenbol’ uitkomst. Schone en overtallige tassen van thuis kunnen er in gedeponeerd worden. En wie een tasje nodig heeft, kan er gratis eentje uit halen. De bol is al op 500 plekken in Nederland te vinden. Supermarktketen Jumbo loopt hierin voorop: een tassenbol, uitgevoerd in huisstijlkleuren, behoort tot de standaarduitrusting van elk filiaal. Op de bol prijkt de leus ‘Help mee, verminder CO2’.


Mijn Jumbo-filiaal aan de Botervloot heeft ook zo’n knalgele tassenbol staan. Inderdaad, gevuld met tasjes. Maar de Rotterdammers lijken het nog niet helemaal te snappen. De bol wordt namelijk door het personeel gevuld met spiksplinternieuwe, hagelwitte, snel scheurende wegwerptasjes. Juist het type tasjes dat de branchevereniging van supermarkten wil gaan afschaffen vanwege de grote milieubelasting. Een tweedehands tasje is nergens te bekennen.


“Niet meer van deze tijd”, noemde de caissière het, plastic tasjes hergebruiken. Mij lijkt het juist niet meer van deze tijd om wegwerptasjes aan te bieden, nu algemeen bekend is dat de aarde al dat plastic niet meer trekt. In sommige andere landen zijn de gratis supermarkttasjes al verboden. We weten dondersgoed dat de olievoorraad eindig is, CO2-uitstoot het klimaat verandert, en dat er uitgestrekte zeegebieden zijn met meer plasticdeeltjes dan plankton. Afijn, je kent de rampverhalen (en anders informeer ik je graag verder).


En dus plaatste ik gisteren een grote verzamelzak bij mijn voordeur. En een oproepje in het bewonersblad. Het doel: zoveel plastic tasjes vergaren dat ik die grote tassenbol bij de Jumbo tot de nok toe kan vullen. Die bol moet vol! De Jumbo zal ik dan vragen om als tegenprestatie de nieuwe witte wegwerptasjes te verwijderen. Wellicht gaat dan het ‘balletje’ rollen, en zwichten ook de Rotterdammers voor de tassenbol.

Al blijft er wat te zeggen voor een degelijke boodschappentas. Of een grote paarse rugzak.

Ik en mijn rugzak

Inkt en illustratie

'Rajastan', bruine bister

Vanavond was mijn eerste les 'Inkt en illustratie' bij een Rotterdamse tekenstudio. Werken met inkt (oostindische inkt, bister, ecoline) houdt het midden tussen tekenen en schilderen, en ik wil graag leren wat er allemaal mee mogelijk is.

Omdat ik na één les nog niet echt iets te showen heb, ben ik even mijn archief ingedoken op zoek naar inktige tekeningen. Hieronder volgt een heel rijtje inkttekeningen die ik in de loop der jaren gemaakt heb. Binnenkort hoop ik wat nieuwe experimenten te kunnen presenteren.

'Mevrouw Blom', oostindische inkt en pastel

'Nazar boncuğu', oostindische inkt, kleurpotlood, steentjes en touw

'Eh bolbol', bruine bister en oostindische inkt

'Mariabeeld in Antwerpen'(vakantiekaartje), bruine en rode bister, waterverf

'Joodse wijk in Antwerpen' (vakantiekaartje), bruine en rode bister

'The name of human', oostindische inkt en bruine bister

woensdag 18 januari 2012

Eindredacteurtje spelen


Informatie verzamelen, teksten schrijven en redigeren, foto's bewerken, ruziën met het vormgevingsprogramma, verkleumde vingers op kantoor. De hele dag, tien uur lang. Maar morgen ligt de Leut, het blaadje van onze bewonersvereniging, weer bij iedereen in de brievenbus.

dinsdag 17 januari 2012

De vis, de sprinkhaan en de tang


Vandaag een daad ten behoeve van het Goede Doel Marije. Om alle acties die ik bekokstoof uit te kunnen voeren dien ik immers goed in mijn vel te zitten. Ik schreef mij zondag in voor een yogacursus. Vanavond was de eerste echte les van een serie van tien.

In mijn mooiste pyjamabroek, op Crocs en met mijn vloerkleedje over de schouder toog ik vorige week dinsdag naar het Pandje, een multifunctionele ruimte in het gebouw waar ik woon. Daar werd een proefles yoga gehouden. Toen ik de ruimte binnenkwam deed het me aanvankelijk meer aan een slaapfeestje denken, al die buurmannen en buurvrouwen met hun campingmatjes en slobberbroeken. Maar voordat het tot een kussengevecht kon komen, zette de yogajuf de les daadkrachtig in.

Na een korte uitleg over de basisprincipes van hatha yoga plooiden we ons in de ‘omgekeerde houding’. Een eufemisme voor: eerst op de kop staan en dan jezelf dubbelvouwen. Om me heen zag ik buren moeiteloos op hun schouders gaan staan met de benen in de lucht, en de benen daarna gestrekt over de oren laten zakken tot in de tosti-houding. Zelf troostte ik me met de woorden van de juf dat je niets moest forceren en dat het met de tijd beter zou gaan. Ik snapte opeens ook het advies om twee uur van tevoren niet te eten, en had er direct spijt van dat ik dat zo koppig in de wind had geslagen.

We gingen dapper verder met andere ‘asanas’ (houdingen), met klinkende namen als ‘de tang’, ‘de vis’, 'de halve sprinkhaan', ‘de mohammedaanse gebedshouding’ en ‘de kindhouding’. De benamingen in Sanskriet klonken een stuk ingewikkelder. Na elke houding vertelde de yogajuf welke heilzame werking deze toegeschreven werd. “De eerste en de laatste keer”, dacht ik een paar keer terwijl ik me in een moeilijke houding wrong. “Hmm, toch maar eens vaker doen”, dacht ik over dezelfde houdingen, nadat ik hoorde waar deze allemaal goed voor bleken te zijn.

De les eindigde met een ontspanningsoefening, liggend op de rug. Uit vroegere yogacursussen was ik erop voorbereid dat minstens één persoon luid zou gaan snurken. Behalve de hemelse klanken en het vogelgekwetter dat uit de boxen zoemde (en een lichte hoestbui van ondergetekende), bleef het bij ons echter vredig stil.

Met enige tegenzin krabbelde ik weer overeind. We deelden kort onze ervaringen – die voor de meesten positief waren – en kregen een inschrijfformulier mee. Hierop konden we aangeven of we een tienweekse cursus zagen zitten. Het moet aanmeldingen geregend hebben, want enkele dagen later vernam ik dat er wekelijks twee vrijwel volgeboekte cursussen van start zouden gaan. En ja, natuurlijk ben ik ook van de partij! Die ‘omgekeerde houding’? In tien weken krijg ik die heus wel onder de knie.

maandag 16 januari 2012

Weer op de kaart gezet


Jarenlang stonden ze in het winkeltje van de antidiscriminatieorganisatie waar ik werkte. Strijdbare boodschappen als 'Stop racisme' en 'Iedereen is van de wereld' droegen de kaarten die er in stonden uit. Het winkeltje was een van de eerste diensten die sneuvelden toen mijn oude werkgever moest gaan bezuinigen. De twee kaartenrekken bleven leeg en werkloos achter.

Het activiteitencentrum waar ik sinds september werk krijgt een inloopatelier, waar door cliënten vervaardigde producten te krijgen zijn. Met bescheiden middelen wordt de ruimte ingericht. Honderden en honderden zelfgemaakte kaarten lagen al tijden opeengepakt in dozen en kratten, wachtend om ooit geëtaleerd en verkocht te worden.

Je raadt het al. Met een beetje bemiddeling van ondergetekende zijn de kaartenrekken aan een tweede leven begonnen. Al staan ze nog steeds voor een nobele zaak. Dat zijn ze nou eenmaal zo gewend.

Bemoediging op Blue Monday


Voor deze actie heb ik jou nodig. Ken jij ze ook? Mensen die het nieuwe jaar ingegaan zijn met goede voornemens. Stoppen met roken, meer gaan sporten, gezonder gaan eten, vaker op de fiets naar het werk, het huis wat beter opruimen, liever zijn tegen schoonmoeder...

Vandaag is de dag om deze mensen even steun te betuigen met een bemoedigend telefoontje, e-cardje, mailtje of sms-je. In de trant van: ‘Kom op, ik weet dat je het kan. Hou vol!’ Of met de vraag hoe jij ze kunt steunen om hun voornemens te verwezenlijken. Vandaag, de derde maandag van januari, is het namelijk 'Blue Monday', blijkens onderzoek de meest deprimerende dag van het jaar. Het schijnt dat mensen rond deze datum hun opperbeste voornemens alweer laten varen. De cruciale dag dus om even een steuntje in de rug te bieden.

Als je meedoet met deze dagactie, zou ik het leuk vinden als je dat hieronder laat weten. Mocht je zelf moeite hebben je goede voornemens vol te houden en heb je behoefte aan enkele bemoedigende woorden, laat mij dan je emailadres weten (mail het me maar op ----verwijderd---@gmail.com) en je krijgt vandaag nog een motiverend e-cardje van mij.

[P.S. Wellicht valt je op dat ik jou als lezer sinds gisteren aan het tutoyeren ben. We kennen elkaar inmiddels ruim twee weken, dus ik hoop dat je het oké vindt dat ik me deze vrijheid permitteer?]

zondag 15 januari 2012

De Duimdienst


Moet je een proefwerk of examen maken? Wacht je op de uitslag van een doktersonderzoek? Moet je een rij-examen afleggen? Heb je een sollicitatiegesprek, of heb je net een sollicitatiebrief de deur uit gedaan en hoop je uitgenodigd te worden? Heb je moeite je dieet vol te houden? Wil je die wedstrijd winnen, of dat gevecht tegen die deadline? Zit je even niet lekker in je vel en heb je even een opstekertje nodig? Of ken jij iemand die wel wat geluk kan gebruiken?

De Duimdienst duimt voor jou! Laat hieronder (of in een email naar duimdienst-at-gmail.com) weten op welke dag en en op welk tijdstip je de steun van de Duimdienst kunt gebruiken. Je mag vermelden waarvoor de steun nodig is, maar dat is geen vereiste. Het Duimdienstteam gaat vervolgens hard voor jou duimen. Als je wilt kan je achteraf laten weten of het duimen resultaat heeft gehad.

Bijgeloof?
Uit onderzoek blijkt dat gelukssokken, schietgebedjes, duimen en ander bijgeloof wel degelijk effect hebben. Psychologen van de Universiteit van Keulen constateerden dat bijgeloof ervoor zorgt dat mensen meer vertrouwen krijgen in zichzelf en daardoor beter gaan presteren. De onderzoekers hebben onder andere testen uitgevoerd waarbij sommige golfers een ‘geluksbal’ kregen en andere niet. De golfers met de ‘geluksbal’ presteerden duidelijk beter. Ook bij het oplossen van anagrammen bleek een geluksobject invloed te hebben. Mensen die deze op hun tafel mochten hebben staan, leverden betere prestaties, dan mensen die geen geluksobject op hun tafel hadden staan. Niks mis met een beetje bijgeloof dus!

De Duimdienst zoekt nog extra duimen
Het team van Duimdienst kan zeker nog uitbreiding gebruiken. Als lid van het Duimteam word je per email geïnformeerd zodra er een aanvraag tot duimen is. Meeduimen kan in principe op ieder moment dat je de handen even vrij hebt. Tijdens het tv-kijken, in de trein, tijdens een saaie les, op de wc, liggend in bed als je niet kunt slapen of in de wachtkamer bij de dokter. Het duimen kost je hooguit een paar minuten per week, maar kan voor de ander een wereld van verschil betekenen. Duim je mee? Meld je dan nu aan. Dat kan door hieronder een reactie achter te laten, of door een mailtje te sturen naar duimdienst-at-gmail.com.

Duiven

Een...

Twee...

...

Drie, vier...

Vijf!

zaterdag 14 januari 2012

Knippen en plakken


In het gebouw waar ik woon beschikken we, heel luxe, over een klein kinderatelier. Ik zit samen met twee buurvrouwen in de kinderateliercommissie, en eens per maand verzinnen we een creatieve activiteit. Vandaag stonden pop-up kaarten op het programma. Petra had deze keer de voorbereiding gedaan, en ik hoefde alleen maar aan te schuiven om te helpen.


De jonge kunstenaartjes, allemaal meiden, gingen naar huis met luchtballonnen van vliegerpapier, fladderende vlindertjes, kloppende hartjes en tjilpende vogeltjes. Kinderen blij, ik blij (en moe).


vrijdag 13 januari 2012

Vrijdag de 13de, uw geluksdag?


Beste lezer,

U bent misschien op dit blog terechtgekomen omdat u in uw brievenbus een raadselachtige envelop vond. Op de voorkant stond met de hand geschreven "Een beetje geluk op vrijdag de dertiende". Verbaasd opende u de envelop en vond u een kraslot, vergezeld van een briefje met een mysterieus webadres. U tikte dit in en kwam hier uit.

Ik tref u blij van opwinding omdat u een miljoen gewonnen heeft. Of teleurgesteld omdat het kraslot waardeloos bleek. Hoe dan ook, alhoewel ik u niet ken wilde ik graag uw dag een beetje mooier maken. Van vrijdag de dertiende, de dag die als ongeluksdag bekend staat, uw geluksdag maken. Ik koos dertien willekeurige brievenbussen uit in de Rotterdamse Agniesebuurt, en het lot bepaalde dat één van de enveloppen in uw bus terecht kwam. Het (kras)lot zelf zal bepalen of dat uw leven rigoureus zal veranderen!

Koffie to go


Goede daden hoeven niet altijd groots en meeslepend te zijn. Vriendinnetje Ruth trakteren op een koffie met muffin, vlak voor ze in Rotterdam op de Thalys naar Parijs stapt, doet de truc ook. Bon voyage Ruth!

donderdag 12 januari 2012

Ja tegen FRA


Deze week kreeg ik twee onderzoeksopdrachten aangeboden waar ik vandaag ja tegen heb gezegd. Een beslissing die me twee maanden van de straat zal houden, maar die er ook voor zorgt dat ik me de rest van het jaar niet meer druk hoef te maken om werk en geld. Ik kneep hem namelijk wel een beetje, nu ik rond moest zien te komen van een tweedaagse baan in de zorg. Hard ploeteren wordt het even, maar daarna ga ik mezelf er erg dankbaar voor zijn. Bovendien zal ik -tegen wil en dank- een boel leren over onderwerpen waar ik op z'n zachtst gezegd nog geen expert in ben. Namelijk over ondersteuning aan slachtoffers bij het uitoefenen van hun rechten tijdens strafzaken. En over wet- en regelgeving omtrent de deelname van kinderen aan onderzoeken. Of zoiets, maar vraag dat me binnenkort nog maar eens...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...