vrijdag 31 augustus 2012

Big Sister is watching


Afgelopen week vond ik propaganda van de Partij voor de Dieren in mijn brievenbus, een envelop met een brochure en een raamposter erin. In de bijgevoegde brief smeekte Marianne Thieme me de poster op 'een geschikte plek' op te hangen.

En ach, ik ben de beroerdste niet. Ook al weet niet nog niet zeker of ik zelf op de partij ga stemmen, het affiche plakte ik braaf voor mijn raam. Zichtbaar voor mijn overburen, en met een beetje moeite ook vanaf de straat.

Maar de poster schijnt door, en niet zo'n beetje ook. Waar ik ook zit of sta in mijn woonkamer, Marianne Thieme kijkt me indringend aan. ’t Is ergens best gezellig hoor. Maar ik voel me ook wel wat in mijn privacy aangetast, door zo’n dame die me doorlopend begluurt. Ik merk dat ik bij alles wat ik doe onwillekeurig even oogcontact zoek met Marianne, alsof ik haar om goedkeuring moet vragen.

Nu zit ik dus weer te bloggen in plaats van aan mijn onderzoeksrapport te werken. 'Foei', probeert Marianne nog te zeggen. Maar deze keer ben ik haar te slim af. Met een stuk papier en een rol plakband.


In mijn school- en studietijd was ik erg actief in de politiek. Het kon me niet links en groen genoeg zijn. Ik begon bij revolutionair-socialistische jongerenorganisatie Rebel. Tijdens de internationale zomerkampen liepen we flink te zwaaien met rode vlaggen, en waren we ervan overtuigd dat de revolutie elk moment kon uitbreken. De zuidelijke landen waren altijd een tikkeltje fanatieker in hun leuzen en strijdliederen, maar dat probeerden wij Hollanders te overtreffen door met de vuist in de lucht "de kat krabt de krullen – van de trap!" te scanderen. Verstonden toch alleen de Belgen.

In Twente waar ik woonde sloeg het concept niet zo aan, zodat ik regelmatig op en neer naar het bolwerk in Amsterdam reisde. Wat later wel bleek te werken in Enschede waren Jongeren Milieu Actief en Dwars (GroenLinkse jongerenorganisatie), waar ik een paar jaar in meedraaide. In mijn studententijd rolde ik de anarchistische krakersscene binnen. Die nachten dat we in het donker op wacht stonden om kaalkoppen die onze ruiten ingooiden op heterdaad te betrappen, ik zal ze nooit vergeten. Die ijskoude kraakpanden in de winter ook niet, als ik met muts en handschoenen in bed lag met mijn kleren voor de volgende dag bij het voeteneinde.

Langzaam maar zeker stapte ik af van demonstreren tegen 'het systeem', en koos ik meer voor de menselijke maat. Voor een verschil (proberen te) maken op kleine schaal, en daarbij vooral mijn eigen plezier niet te vergeten. Mijn passie vond ik in vrijwilligerswerk met asielzoekerskinderen. In betaalde banen vond en vind ik het belangrijk dat deze niet alleen brood op de plank brengen, maar ook een bijdrage leveren aan de samenleving.

Inmiddels ben ik een vrij brave burgervrouw. De keren dat ik de afgelopen jaren meedeed aan een demonstratie zijn op één hand te tellen (een demonstratie tegen kernenergie en een paar halfzachte bezoekjes aan Occupy-kampen). Plakte ik een paar jaar geleden na het uitbrengen van mijn stem nog een zelfgeknutselde sticker met 'en nu vier jaar je bek houden' op het stemapparaat, deze keer heb ik me aangemeld om zelf aan de poppenkast mee te doen en een stembureau te bemensen.

Maar goed. Op facebook stond een poos terug een link naar het partijprogramma van de Partij voor de Dieren. Ik kon me er prima in vinden, en meldde me impulsief aan als partijlid. Want ja, ik denk dat het wat uit de tijd is, maar je kunt dus lid worden van een partij, en nostalgisch terugdenkend aan mijn politieke verleden leek me dat wel wat. Ik kreeg een plantaardig kookboek cadeau, dat via mijn blog een goede bestemming vond. En nu volgde dus de campagnepost.

Maar eh, vraag ik me nu af, als ik het zelf niet trek om de hele dag tegen het hoofd van Marianne Thieme aan te kijken, kan ik dat dan wel van mijn overburen eisen? Of voelen zij zich nu ook al een week lang begluurd en aangetast in hun privacy?

Ze hebben in ieder geval wel allemaal de gordijnen dicht om 15u ’s middags.

donderdag 30 augustus 2012

Bankboekje open


Ja, ik doe ook mee aan die huidige controversiële trend onder bloggende consuminderaars om het bankboekje open te gooien, en ongegeneerd lijstjes te vergelijken. Kan mij het schelen, bloot met die eurobillen.

Hieronder mijn lijst van maandelijkse vaste lasten. Ik voer een eenpersoonshuishouden en zit gelukkig niet met een hypotheek opgescheept, dus voor veel bloggers zal het appels met peren vergelijken zijn. Tips en opmerkingen zijn welkom, en ik licht met alle plezier bepaalde posten toe.

Vaste lasten
Maandelijkse uitgaven
Huur (incl. warm water en verwarming) € 452,66
Aflossing studieschuld € 65,28
Water € 11,50
Elektriciteit € 5,40
Internet € 6,80
Mobiel abonnement € 4,50
ASN Bank betaalrekeningen € 2,00
Goede doelen € 5,00
Contributie ecodorp (vanaf september) € 5,00

Jaarlijkse uitgaven, gemiddeld per maand

Ziektekostenverzekering € 83,42
Waterschapsbelasting € 10,97
Gemeentebelastingen € 26,28
Uitvaartverzekering € 6,68
Abonnement vaste telefoon € 0,83
NS Voordeelurenkaart € 5,83
Contributie bewonersvereniging € 7,75
Gebruik gedeelde wasmachines € 2,50
Bibliotheek € 2,30
Rotterdampas € 0,42
Tijdschriftabonnement € 2,04
Lidmaatschap politieke partij € 1,67

Totaal vaste lasten € 708,83
Maandsalaris € 714,23, en daarnaast variabele inkomsten uit losse opdrachten.


Forse inkomensdaling

Anderhalf jaar geleden verloor ik mijn baan als beleidsmedewerker onderwijs bij een landelijk expertisecentrum op het gebied van discriminatie. Op vacatures in mijn eigen werkveld reageerden steevast honderden sollicitanten, dus ik besloot het in een heel andere richting te zoeken. Daar was ik ook ook wel aan toe: na al die jaren ivoren toren snakte ik naar een baan met de voeten in de sociale praktijk. Toen ik een leuke, creatieve vacature van 14 uur in de zorg tegenkwam wist ik dat het geen vetpot zou worden, maar dat nam ik voor lief.

Ja zeggen tegen een baan met een maandsalaris van (toen nog) € 700, zo'n € 450 minder dan ik gewend was, betekende wel dat ik mijn uitgaven drastisch op de schop moest nemen, al had ik dat tijdens mijn werkloze periode al wel in gang gezet. Het terugschroeven van mijn vaste lasten gaf ik prioriteit.

Een aantal posten kon ik schrappen

Digitenne:
Ik zegde mijn Digitenne-abonnement op (€ 7,50 per maand) en gaf mijn televisie weg
Gas:
Ik zegde mijn gasabonnement op en liet mijn gasmeter afsluiten. Tot mijn schrik ontdekte ik namelijk dat ik (energiebelasting buiten beschouwing gelaten) jaarlijks € 142 betaalde terwijl ik maar € 6 aan gas verbruikte. De rest bleken vaste bedragen voor meterhuur, vastrecht en transportkosten te zijn. Ik kook nu elektrisch, en mijn maandelijkse vergoeding aan Eneco is nu € 5,40 in plaats van € 18
Goede doelen:
Ik beëindigde mijn donateurschappen (Vluchtelingenwerk, Warchild, De Vrolijkheid en de Tajikistan Support Group)
OV-fiets:
Ik beëindigde mijn OV-fiets abonnement (€ 9) waar ik toch steeds pech mee had
Woningnet:
Ik betaalde jaarlijks € 9 voor mijn inschrijving voor een woning in de regio Utrecht, dit heb ik ook stopgezet
Glazenwasser:
Ik zag toch het verschil niet, omdat ik de binnenkant nooit doe

Een aantal posten wist ik te verlagen


Ziektekostenverzekering:
Jarenlang zat ik uit gewoonte bij de Univé. In 2010 verdiepte ik me in premies en voorwaarden, en koos ik een andere verzekeraar. Sindsdien zoek ik elk jaar in december uit wat de gunstigste verzekeraar is en stap ik zo nodig over. Ik kies altijd voor een simpele aanvullende verzekering. Dit jaar koos ik voor het eerst voor een hoger eigen risico, namelijk € 500. Hierdoor betaal ik op jaarbasis € 300 minder premie. Mocht ik onverhoopt in het ziekenhuis terecht komen of dure medicijnen nodig hebben, dan kan ik hooguit € 200 (want € 500 - € 300 = € 200) verlies lijden. Het risico waard, aangezien ik de afgelopen jaren het eigen risico niet of nauwelijks aansprak. Ik had me nooit gerealiseerd dat de meeste posten helemaal niet onder het eigen risico vallen: de huisarts plus alles binnen de aanvullende verzekering. Ik betaalde het hele bedrag in één keer nadat ik eind 2011 geld verdiende met het geven van een paar trainingen. Dit is niet heel veel voordeliger dan maandelijks betalen en ondertussen nog even rente vangen, maar het leek me fijn om de rest van het jaar geen rekening te hoeven houden met deze hoge kostenpost
Vaste telefonie:
Ik stapte over van een vaste telefoonlijn van € 10 per maand naar eentje van € 10 per jaar
Mobiele telefonie:
Een abonnement van € 7,50 per maand verruilde ik voor eentje van € 4,50
Internet:
Toen ik een nieuwe buurvrouw kreeg, heb ik haar meteen gevraagd of ze internet met me wilde delen. Later belden andere buren bij me aan of ze ook mochten meedelen. Nu ben ik maandelijks € 6,80 kwijt in plaats van € 20,44 en mijn verbinding is er niet minder op geworden
Betaalrekening:
Omdat het me al langer niet lekker zat om bij een foute bank te bankieren, stapte ik over naar de ASNBank. Bij de Rabobank betaalde ik ruim € 44 per jaar. Bij de ASN Bank betaal ik € 1 per maand per rekening. Ik opende een tweede ASN rekening waar ik maandelijks een bedrag op stort voor variabele uitgaven. Bij de ASN ontvang ik ook nog eens 1% rente over mijn tegoed. Vroeger stond ik regelmatig rood, me niet realiserende dat ik dan wel een rente van zo’n 15% betaalde. Nu heb ik de mogelijkheid om rood te staan simpelweg niet aangevraagd
Water:
Ik investeerde in een waterbesparende douchekop, en vang bij het douchen de koude beginstraal op in een emmer. Dit water gebruik ik voor mijn planten. Hoeveel me dit gaat opleveren weet ik nog niet
Rotterdampas:
Met mijn inkomentje kon ik voor € 5 een Rotterdampas krijgen. Hiermee kreeg ik € 10 korting op mijn bibliotheekabonnement, en had ik hem er dubbel en dwars uit. Ook gebruik ik hem om gratis te kunnen zwemmen, bij elk bad in Rotterdam en omstreken mag dat één keer (en na 12 kilometer fietsen naar zo'n zwembad heb je je beweging dubbel en dwars gehad)


Variabele lasten en variabele extraatjes

Vaste lasten van € 708,83 bij een maandsalaris van € 714,23, dat klinkt nog niet best. Red ik het dan met € 5,40 per maand voor boodschappen en dergelijke? Eh nee. Maandelijks moet ik dus nog wel minimaal € 300 bijverdienen om alle variabele lasten te kunnen betalen: boodschappen, OV-reiskosten, uitjes, kleding, verzorgingsproducten, kadootjes en blogacties.

Gelukkig kwam dat vanzelf goed. Ik werd gevraagd voor twee onderzoeksprojecten van een Europese mensenrechtenorganisatie, en verdiende genoeg bij om de rest van het jaar elke maand die € 300 te hebben. Om te zorgen dat mijn uitgaven rond dat bedrag zouden blijven, opende ik een bankrekening waarop ik maandelijks een bedrag stortte. Dat werkte voor mij beter dan allerlei potjes maken en uitgaven bijhouden.

De barre noodzaak om elk dubbeltje om te draaien is inmiddels van de baan. Het kwam helemaal op z'n pootjes terecht (in andere woorden: de klad kwam in het consuminderen) toen ik ook voor een ander groot mensenrechtenonderzoek werd ingehuurd, waar ik nu nog steeds druk mee ben. Nu is mijn buffer groot genoeg om het een aantal maanden uit te kunnen zingen. Het tijdschriftabonnement, het donateurschap (Stichting Paymaan) en het partijlidmaatschap (iets met dieren en idealen) heb ik onlangs afgesloten, toen ik wist dat ik daar weer de ruimte voor had.

Ik merk dat ik de afgelopen maanden wel weer wat luxer ben gaan leven. Maar de vaste lasten? Die houd ik het liefst wel lekker laag. Zou het nog lager kunnen?

zondag 26 augustus 2012

Stuur je ook een kaartje?


Op facebook kwam ik terecht op de pagina Durftevragen, waar ik een opmerkelijke oproep vond. Ik mocht hem verspreiden. De oproep was afkomstig van een moeder die haar drie dochters graag wil verrassen met een brievenbus vol kaartjes. Het gezin heeft veel te lijden onder de medische onderzoeken en behandelingen die de jonge tweeling ondergaat, en moeders vond dat alle drie haar dappere dochters best eens een hart onder de riem gestoken mag worden. In kaartjesvorm dus.

Doen jullie ook mee met een kaartje of misschien iets zelfgemaakts? Stuur me maar even een email (kleuringsdienst at gmail.com) als je wilt dat ik het adres plus de namen van de kinderen doorgeef.

De oproep:

Wie o wie zou mijn meiden willen verrassen met een kaartje. Mijn kleine tweeling van 4 heeft in hun leventje al meer ziekenhuizen wél dan niet gezien, dit mede door hun vroeggeboorte (exact 6 maanden zwanger), hartproblemen, schildklierproblemen, groeiachterstand waarvan ze nu denken dat het waarschijnlijk dwerggroei zonder uiterlijke kenmerken is (mijn meiden zijn nu bijna 4, maar nog maar 83 en 86 cm groot) en nog meer kwaaltjes waardoor ze o.a. fysiotherapie hebben voor hun hypermobiliteit en voor hun motoriek, en logopedie voor slikproblemen.

Mijn meiden beginnen zich nu te verzetten tegen al die onderzoekjes, ze zijn het gewoon zat en ondanks dat ze 4 zijn, merken ze duidelijk aan hun omgeving dat ze "anders" zijn.

Er komen binnenkort weer heel veel onderzoeken aan, om nu de echte oorzaak van alle problemen te vinden. Hierdoor gaan mijn dochters en ik nu ook speciaal verhuizen, zodat we dichter bij een goed ziekenhuis zitten.

Mijn oudste dochter van 14, Lesley, heeft hier heel erg moeite mee. Veel aandacht gaat naar haar zusjes en nu ook nog verhuizen en al haar vriendinnen en verzorgpony en vertrouwde omgeving ruilen voor een plaats ruim 200 km verderop. Niet mis voor een meid van 14, maar ze houd zich verschrikkelijk dapper en doet echt alles voor haar kleine zusjes.

Ook de kleine meiden zijn verschrikkelijk dapper. Bijna 4 jaar oud en paar keer per week naar het ziekenhuis, 2x per week fysio en een keer logopedie en toch zijn het verschrikkelijk blije meiden!

Het zou dus super zijn als de meiden gebombardeerd zouden worden met kaartjes om ze even een hart onder de riem te steken. Mijn 3 meiden zijn zo verschrikkelijk dapper met al dit gedoe, en ik ben zo verschrikkelijk trots op hun drietjes dat ze dit gewoon verdienen. Ik weet zeker dat ze het helemaal geweldig zouden vinden.

Via een andere site hebben ze ook al kaartjes mogen ontvangen en de lach op hun gezicht als de postbode komt is onbetaalbaar!!

Liefs en alvast bedankt namens mij en mijn 3 meiden.

zondag 19 augustus 2012

Nina en de wasnoot


"Via Marije van http://roerend-goed.blogspot.nl/ kreeg ik een zakje wasnoten, mysterieuze notenschillen die voor mij nog het meest lijken op een soort ronde dadeltjes :). Je kan ze gebruiken in plaats van wasmiddel: helemaal natuurlijk! Maar hoe goed werkt zoiets? Aan mij (en nog 15 anderen) de schone taak om dit te testen! En wat is nu een beter moment voor zo'n test dan de heetste avond van het jaar? Is het lekker snel droog ;)"

Zo luidt het bericht dat ik gisteravond laat op de facebookpagina van Nina lees. Met haar toestemming plaats ik het fotoverslag over haar eerste ervaring met de wasnoot hier op mijn blog. Als voorproefje op de spannende onthulling van de testresultaten van het wasnotentestpanel.

Nina woont een straat verderop, en het lot bepaalde ooit dat zij op vrijdag de dertiende een kraslot in haar brievenbus vond. Ze reageerde met een leuke email. Nina bleek een interessante en creatieve dame, die betonnen huurflats van muurschilderingen voorziet en ondergoed en handtassen beschildert (zie hier). Maar voor de gelegenheid wil ze best eens de rol van wasdame aannemen. Op facebook schrijft ze: "Ja mensen, ik ben nog maar net 30 en mijn zaterdagavond is ZO spannend!! In plaats van een terrasje of een strandje is het een wasmachine :D"


Drie uur later volgt de update: "Resultaat, vers uit de wasmachine: alles ruikt neutraal. Vlekken zijn er uit. Ik had er speciaal een stinkend item in gedaan, namelijk een broek die naar hond rook. (not mine) Sorry mensen met een hond, maar het kan voorkomen dat jullie kleding soms gewoon naar hond stinkt. Ik haat het echt. En die geur is goed verdwenen dankzij de wasnoten! Tot nu toe ben ik erg tevreden dus. Hoewel ik de 'lekkere geur' wel mis, zeker als het bedlinnen betreft. Ik zal, zoals gesuggereerd, wat etherische olie op het zakje doen de volgende keer. Ik ben benieuwd. De test gaat verder!"

Als toelichting schrijft zij nog: "De test was met gekleurde was, op 40 graden. Normaal gesproken gebruik ik evil wasmiddel from hell: elk willekeurig A-merk dat in de aanbieding is krijgt (kreeg?) bij mij een kans. Ik had een tijd Robijn, nu Ariël. Ik merk nooit verschil tussen wasmiddelen. Ik hou niet van wasverzachter. Meer info over hoe de wasnoot bevalt komt na de volgende wasbeurt :)"

Ik wacht met spanning op haar verdere experimenten.

***********************************************************************************************

Nog meer wasnootverslagen vind je hier:
- Tante Jannie (met een aparte wasnotentestpagina vol uitdagende experimenten)
- De Handwerktuin verslag 1 en verslag 2
- Jenneke Bespaart
- Clean House, Clean Head verslag 1 en verslag 2 en verslag 3
- Het Paarse Schaap
- Een Beetje Groener
- Thirza
- Door Lotjes roze bril

***********************************************************************************************

zondag 12 augustus 2012

Winnaars boekenactie

'Puur plantaardig' en 'Consuminderen', twee boeken die ik gratis heb gekregen en via mijn blog weer wilde doorgeven.


Zes mensen lieten hun interesse in het boek 'Consuminderen met kinderen' blijken, en tien mensen wilden graag met het kookboek 'Puur plantaardig' in de weer. En ik op mijn beurt wilde dolgraag dat ik zestien boeken had om weg te geven. Of dat, net als bij de wasnoten, er een webwinkel of uitgever zou meelezen en zeggen: "Ach hier, deel ze maar uit." Maar nee. En jullie maakte het me knap lastig met al die mooie redenen om de boeken te willen hebben.

Dus ik zocht naar de makkelijkste uitweg: een onafhankelijke adviseur om de verantwoordelijkheid op af te schuiven. Ik had vriend de afgelopen week diverse malen advies gegeven over de illustraties die hij maakt voor een nieuwe spelshow van John de Mol. Nu draaiden we de rollen om, en hij nam zijn taak uiterst serieus. Met de uitgeprinte reacties en een potlood in de hand ging hij driftig strepen en ranken.

Rappappaaaaaaa...

Vriend bepaalde dat het boek 'Puur plantaardig' naar Janette gaat. Zij probeert zo veel mogelijk 'vegan' te koken, maar heeft een man die dat niet echt ziet zitten. Ze zorgt ervoor dat het eten dat ze opdient er mooi uitziet en vertelt er dan niet bij wat het precies is. Dit boek zal voor genoeg inspiratie zorgen om mooie en lekkere gerechten op tafel te toveren, zonder dat het er dik bovenop moet liggen dat het allemaal 100% plantaardig is. Volgens vriend is dat ook juist de bedoeling van het boek.

Voor het boek 'Consuminderen met kinderen' hadden we aanvankelijk een andere winnaar op het oog, maar toen ik de wanhoopskreet op het blog van -10.000 euro las, was de keuze snel gemaakt. -10.000 moet noodgedwongen met haar hele gezin bezuinigen om een torenhoge schuld af te lossen, en komt pas net om de hoek kijken als blogster en bespaarder. We hopen dat het boek deze blogster kan laten zien dat besparen ook leuk, vrolijk en creatief kan zijn.

Willen de winnaars hun adres doorgeven via kleuringsdienst at gmail.com?

Verder: voor Kreeftje die een rottijd achter de rug heeft heb ik geen boek meer, maar wel een heel klein oppeppertje (dus ook graag even adres doorgeven). En voor Jessica zingen we met z'n allen een oorverdovend 'Lang zal ze leven'!

zaterdag 11 augustus 2012

Occu-pie

Afgelopen maandag werd het Occupy-kamp in Frankfurt ontruimd. In september is het al weer een jaar geleden dat op Wallstreet de kiem gelegd werd voor de Occupy-beweging. Wereldwijd schoten de tentenkampen van mensen die vonden dat het anders moest als paddenstoelen uit de grond. Gefascineerd door het fenomeen bezochten vriend en ik vier kampementen: Den Haag, Amsterdam, Deventer en Rotterdam.

Ik had er geen moment meer aan teruggedacht, tot een Duitse vriendin er onlangs, gierend van de lach aan de telefoon, aan refereerde: onze 'two minutes of fame' op youtube. Ik had het plannetje opgevat om de actievoerders in Rotterdam die een openbare potluck organiseerden een zogenaamde 'Occu-pie' langs te brengen. Gewoon, vanwege het flauwe woordgrapje. En om ze te laten oefenen de taart eerlijker te verdelen: 99% voor de massa, 1% voor de machthebbers. Vriend was ook wel te porren voor zo'n actie.

En ja, met enige moeite kon ik het filmpje nog opduikelen:


We zijn duidelijk beter in woordgrapjes bedenken en taarten bezorgen dan in vlammende politieke betogen houden (zeg maar gerust: we wauwelen een beetje uit de nek), maar dat maakt het niet minder gemeend.

Wat jammer toch dat de beweging een stille, of soms gewelddadige, dood gestorven is.

vrijdag 10 augustus 2012

Bliksemsnelle Boeken Weggeefactie

Met de wasnotenactie net een paar dagen achter de rug heb ik geen zin om met veel bombarie een Give Away uit te roepen. Dat neemt niet weg dat ik toch graag twee boeken wil doorgeven: 'Puur plantaardig' en 'Consuminderen met kinderen'. Ik vulde vanochtend een tas met spulletjes voor het plaatselijke Terre des Hommes-winkeltje, maar besloot dat deze twee boeken via mijn blog vast een veel betere bestemming vinden.


Het veganistische kookboek 'Puur plantaardig' kreeg ik onlangs thuisgestuurd als welkomstgeschenk. Ik was lid geworden van een niet nader te noemen politieke partij. Het boek van Antoinette Hertsenberg en Jacinta Bokma staat vol snelle, gezonde en relatief makkelijke recepten zonder dierlijke producten. Wat te denken van no-fish sushi? Plantaardige hamburgers? Brownies? Het water loopt je al in de mond bij het zien van de kleurrijke foto's. Maar ach, ik ben zelf veel te eigenwijs om uit kookboeken te koken, dus ik wil dit nog gloednieuwe boek graag doorgeven.

'Consuminderen met kinderen in tijden van overvloed' van Marieke Henselmans is een klassieker uit 1999, maar de inhoud is nog steeds actueel. Henselmans vertelt humoristisch en openhartig over de bespaarpogingen die haar gezin onderneemt, en geeft de lezer zo een heleboel tips mee. Ik vond het boek in een weggeefkast, maar ga niet speciaal kinderen nemen om de besparingstips op uit te kunnen proberen. Iemand anders is er vast blijer mee.

Je mag tot en met zaterdag -ja dat is morgen al!- reageren. Laat weten welk boek jij goed kunt gebruiken en vertel heel kort waarom. Want dat vinden we leuk om te lezen. Ik ga niet blind loten, maar maak een keuze uit de leukste en overtuigendste motivaties. Zondag volgt de uitslag.

Flowerpower

Op mijn postzegeltje balkon merk ik nauwelijks meer dat ik middenin de grote stad woon. De bloemzaden die over waren van de zaadbommenactie (link) in mei hebben hysterisch hun best gedaan. Er is letterlijk een bom aan bloemen en groen ontploft.


In mei...


In juli... (vind de duif)


... En nu. Mijn eigen Rotterdamse rimboe.



Hommels en andere beestjes vliegen bedrijvig af en aan.


En natuurlijk houdt de stadsduivenpatrouille (link) nog immer trouw een oogje in het zeil.


Ik woon tenslotte in een Vogel-aarwijk.

zondag 5 augustus 2012

Zon, gras en stro

Terwijl het noodweer over Rotterdam raasde, wachtte vriend en mij een onverwacht zonnige middag in de stad van Mariken en van de Vierdaagse.

Voor dag en dauw -maar al wel in de stromende regen- hadden we ons naar het station gespoed. Om elf uur werden we verwacht in een dorpsschuur net buiten Nijmegen. In die contreien verrijst over een jaartje of wat een ecowijk met huizen van stro en leem, en er was een plekje vrijgekomen in de groep van aspirant-bewoners. Omdat wij bovenaan de wachtlijst stonden, werden wij uitgenodigd om nader kennis te maken met het project en de mensen. Eind deze week of we door de tweede keuring zijn, en dan kan ik hopelijk wat meer geuren en kleuren aan dit strobalenhuizenverhaal toevoegen.

Na een slentertocht over de Waal en door het stadscentrum stortten we neer in Frank Boeijens park. We moesten van mij wel eerst met een grote boog langs de Duitse bakker, want als er ergens Laugenbrezel te krijgen is, ruik ik dat al van kilometers afstand.

Laugenbrezel in het Kronenburger Park.

Tussen warlords en gewapende konvooien in Afghanistan door...

... wierp ik af en toe een blik op de lokale historie.

Vriend hield het wat luchtiger, met Maja de Bij...

... Jan, Jans en de kinderen, en muziek op het hoofd.

Bij terugkomst in Rotterdam wachtte een onaangename verrassing. Ja, het was guur en de straten lagen vol plassen. Maar erger nog, de fiets van vriend was spoorloos verdwenen. Een kille kennismaking met de stad waar hij pas sinds drie weken woont. En plots verlangden we dubbel zo hard naar stro en leem aan de Waal.

zaterdag 4 augustus 2012

De dames van het wasnotentestpanel


Mag ik jullie voorstellen aan het zestienkoppige wasnotentestpanel? Deze dappere dames zijn bereid hun wasmiddel tijdelijk te verruilen voor een katoenen zakje met wasnootschillen:

- Janette
- Lot
- Thea
- Sjouke
- Wendy
- Karen (reactie via facebook)
- Jolanda
- Mirjam
- Johmar1
- Nina
- Elise (reactie via email)
- Lottebees
- Thirza1982
- Corina
- Jenneke
- Tante Jannie

Staat jouw naam ertussen? Laat dan via kleuringsdienst-at-gmail.com weten op welk adres je het proefzakje wasnoten plus gebruiksaanwijzing wilt ontvangen. Wellicht ter overvloede: je adresgegevens worden alleen voor dit doel gebruikt, en zijn alleen bij mij bekend.

Na ontvangst van het proefzakje hebben de panelleden een maand de tijd om één of meerdere wasnotenwasjes te draaien, en om hun bevindingen aan mij door te geven. Dit mag op bovengenoemd emailadres of in een reactie op dit blogbericht. Degenen die zelf een blog bijhouden zijn natuurlijk vrij om daar iets over hun wasnootervaringen te publiceren (vergeet dan niet om mij een linkje te sturen). De bevindingen van het panel verwerk ik tot een blogartikeltje.

Hoe zat het ook alweer met deze actie? Omdat ik mijn kiloverpakking wasnoten er zelf in geen jaren doorheen zou kunnen wassen, besloot ik via mijn blog een paar zakjes wasnoten weg te geven. Andere mensen konden dan ook eens laagdrempelig kennismaken met deze milieuvriendelijke manier van wassen. Bij Nonimorinda's Natuurproducten bestelde ik zes lege katoenen zakjes. Toen ik de webwinkel later liet weten waar ik de zakjes voor wilde gebruiken, kreeg ik een enthousiaste reactie terug. Ter promotie van de wasnoot (en natuurlijk ook een beetje van de eigen webwinkel) wilde Nonimorinda's Natuurproducten graag tien extra proefzakjes ter beschikking stellen.

Een paar dagen geleden bezorgde de postbode een verrassingsdoos uit Sneek. Vol spanning pakte ik hem uit. Niet alleen trof ik de tien zakjes met wasnoten aan, ook had de webwinkel zestien voorgefrankeerde enveloppen en zestien gebruiksaanwijzingen bijgevoegd. Verder trakteerde de natuurdrogist me op twee natuurlijke roomsprays, een testmonstertje dagcrème, een zaadje om zelf een wasnotenboom te kweken, en een paar aardige notities. De verzendkosten van de zes lege zakjes kreeg ik ook terug. Mijn dag kon niet meer stuk!





Ik ben erg nieuwsgierig naar de uitkomsten. Jullie toch ook?





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...