Gift a stranger

Ik: “Zal ik het doen of is het raar?”
Lief: “Raar is het sowieso. Maar leuk ook.”
Ik: "Nou, ik doe het gewoon hoor.”

Ik klikte op OK en er verscheen een adreslabel op mijn scherm dat ik moest printen. Een adres in het Duitse plaatsje Herne. Wie er woont? Geen flauw idee. Wat ik wel weet? Dat daar op die boerderij volgende week een pakje op de deurmat valt.

Google was de afgelopen dagen niet zo positief in het nieuws. En terecht, de nieuwe privacyvoorwaarden zouden in strijd zijn met de Europese privacywetgeving. Vandaag kwam ik via ‘ikkominactie’ terecht op een site die op een vrolijke manier gebruik maakt van een controversiële Google-functie. Namelijk van ‘Google reverse geocoding’, waarbij coördinaten op een landkaart voorzien worden van het bijbehorende adres. De namen van de bewoners staan er gelukkig niet bij. De site 'Gift a stranger' biedt de mogelijkheid om cadeautjes te versturen naar adressen die willekeurig door de Google-dienst geselecteerd worden. Dat leek me wel een geinige en toepasselijke actie voor vandaag.

Op de wereldkaart is te zien wat er zoal is verstuurd, en dat is behoorlijk wat. Een inwoner van Saoedi-Arabië ontving een reep chocola uit Kopenhagen, de Poolse Adriana bakte koekjes voor iemand in Zwitserland, iemand in een Nederlands dorpje ontving kunstschaatsen uit Argentinië, en Amanda uit Amerika stuurde een gehaakte inktvis naar Brazilië.

Wat voor cadeau moest ik de wereld in gaan slingeren? Zelf zou ik niet zitten te wachten op willekeurige meuk van onbekende afzenders, en ik weet niet of ik raadselachtige etenswaar zou durven opeten als ik dat in mijn brievenbus vond.

Wacht, ik heb nog wel een paar mooie Duitse boeken, uit de tijd dat ik in Duitsland woonde. Zo staat er in mijn boekenkast nog ‘Das Sterntalerexperiment’ van Heidemarie Schwermer, die afstand deed van al haar bezittingen en al jaren zonder geld leeft. In het Nederlands is het boek verschenen als ‘Rijk leven zonder geld’. Het boek is dringend aan een tweede leven toe, maar dat kan ik hem binnen Nederland lastig bieden. Sterker nog, met een Duitstalig boek maak ik 99% van de wereldbevolking natuurlijk niet echt blij. Gelukkig had ik na een stuk of vijf muisklikken op 'find another stranger' (en een dito aantal Amerikaanse, Colombiaanse en Chinese adressen) al beet: een adres in Duitsland!

Kennen jullie het boek van Heidemarie Schwermer trouwens? Hieronder volgt een van bolpuntcom overgenomen boekbeschrijving. Er is ook een documentaire over haar leven gemaakt.

In mei 1996 besluit Heidemarie Schwermer, de auteur van dit boek, haar leven en met name haar levensomstandigheden grondig te veranderen. Geïnspireerd door het sprookje van Grimm, "de Sterrendaalders"(1815), waarin een heel arm meisje in de letterlijke zin van het woord haar laatste en enige bezit, namelijk haar hemdje weggeeft, begint Heidemarie haar eigen "Sterrendaalder-experiment". Ze doet afstand van al haar bezittingen inclusief haar huis, meubels, verzekeringen, enz. en begint een leven volgens het motto: "niets meer hebben en veel zijn". Deze nieuwe levensvisie stelt het gangbare waardeconcept ernstig op de proef. Als ze iets nodig heeft, bereikt ze dit op basis van ruilen: om aan brood te komen, werkt ze bij een bakker en om een dak boven haar hoofd te hebben, past ze op huizen als de bewoners weg zijn. Na vier jaar concludeert ze: "Ik ben rijker dan ik ooit was".

Maandag gaat het boek op weg naar een nieuwe eigenaar. Op goed geluk.