Genoeg

Er was weer een boel te doen vandaag. In Amsterdam werd gedemonstreerd tegen megastallen, duizenden gelegenheidsvrijwilligers staken overal in Nederland de handen uit de mouwen tijdens NL Doet, en in Tilburg vond de landelijke Genoegdag plaats. Die dag wordt jaarlijks georganiseerd door de makers van Genoeg, het tijdschrift over duurzaam leven met minder spullen, meer kwaliteit, minder gedoe en meer tijd. Elke twee maanden biedt het tijdschrift naar eigen zeggen ‘inspiratie en praktische informatie voor een creatiever leven met minder geld’. Op de Genoegdag krijg je dat in één dag over je heen geplempt. Genoeg denkvoer en praktijkvoorbeelden om weer een jaar vooruit te kunnen.

Een jaar geleden hadden we al kennisgemaakt met Annemiek van Deursen van het Consuminderhuis in Landgraaf. Op het eerste gezicht een doorsnee dame van middelbare leeftijd, met het bijbehorende provinciale uniform: brilmontuurtje, kort kapseltje en een oversized gewaad. Maar zodra ze met haar Limburgse tongval en droge humor begint te spreken, hangt de zaal aan haar lippen. Op de Genoegdag van vorig jaar hield ze een presentatie over moestuinieren. “Nou ja, dat zitten we dan maar even uit”, was toen onze eerste, nogal lauwe, reactie. Maar ze bracht haar verhaal zo met verve, dat na afloop de complete zaal (inclusief ondergetekende) per direct naar huis wilde hollen om ook een moestuin te beginnen. Het was bijna vechten om één van de door haar meegebrachte topinamboerknollen (huh watte??) te bemachtigen. Dit jaar lag de focus van haar presentatie op het Consuminderhuis waar zij de scepter zwaait, en waar minima met grote geldzorgen wordt geleerd om royaal te leven met weinig geld. Ze leren budgetteren, hergebruiken, gezond en goedkoop koken, moestuinieren en creatieve dingen maken, en krijgen gratis de spullen die ze nodig hebben. Maar bovenal vinden ze hun gevoel van eigenwaarde en levensvreugde terug.

Daarna was het de beurt aan Jeroen van Agt van OliNo, die eerst met wat verontrustende feiten kwam over het opraken van de mondiale olievoorraad, en vervolgde met een persoonlijk verhaal over hoe die schokkende ontdekking zijn manier van leven had beïnvloed. Van een grootafnemer van elektriciteit (13.000 kwu per jaar, waarvoor hij meer dan €3000 neertelde) veranderde hij in een bewuste gebruiker. Bovendien stapte hij over op het zelf opwekken van elektriciteit en warmte. Zijn huidige energieafname? 0 kwu!

De auteur van het boek ‘De Duurzaamheidsrevolutie’ stak daarna een hoopgevend verhaal af over de opmars van het duurzaamheidsdenken onder bedrijven, consumenten en investeerders. Af en toe blies daar een fagot tussendoor. Ik kon niet zo goed meer luisteren, omdat ik in mijn hoofd de voorgaande presentaties nog aan het herkauwen was.

Een kleine informatiemarkt met allerhande propagandamateriaal van organisaties op het gebied van duurzaamheid kon natuurlijk niet ontbreken. Tot mijn verbazing vond ik er zelfs het boek dat ik gisteren in mijn blog over veganisme noemde; het boek ‘Het beste voor de aarde’ dat zo’n grote impact op me had toen ik het als 18-jarige las. Ik had deze week gekeken of het misschien ergens te leen was of tweedehands te krijgen, omdat ik het graag nog eens nostalgisch wilde herlezen. Warempel, daar lag het gratis en voor niks, omdat de uitgeverij graag de ‘kadootjeseconomie’ in de praktijk wilde brengen.

Het praatje van Milieuridder Ray bleek vervallen te zijn en het afsluitende muzikale programma wilden we niet meer afwachten. Zoveel inspiratie en informatie... voor vandaag en de rest van het jaar vonden we het wel weer even genoeg.

Filmpje!